یکی از چند تیمی که به اعتقاد خودم یک باشگاه است سپاهان اصفهان است.... امروزه در ایران برنامه ریزی کلا در چند تیم آن هم به گونه محدود انجام می شود... ذوب آهن ،سپاهان و تراکتور سازی از این جمله اند...
سپاهان با مرد متفکر فرکی (آقای خاص) قهرمان لیگ برتر شد... در آخرین بازی با دو گل برد و قهرمان شد... اما چرا اصفهانی ها قلب فوتبال ایران شده اند؟
برنامه ریزی: این مهم به خصوص در تیم های خصوصی و سهامی عام به چشم می خورد... لزوم بهره برداری پولی ،رقابتی قوی را بین تیم های خصوصی میسازد که این در تیم های دولتی اصلا به چشم نمی آید.
خصوصی بودن: هر چه بخواهند و بدون منت از دولت و بدون استرس بازیکنان از پول دریافت می کنند... در ضمن اصفهانی ها خیلی خون گرم نیز هستند.
سرمربی خوب: دیگر نمی توان فرکی و گل محمدی را سرمربی هایی درجه یک دانست.... آن ها فرا کهکشانی اند... به عنوان یک پرسپولیسی از خدا می خواهم گل محمدی در ذوب آهن بماند تا به حق خود در حوزه ی سرمربی گری برسد.
قدرت بدنی بازیکنان: بازیکنان ذوب آهن قدرت بدنی بیشتر از متوسط جهانی دارند(چیزی در حدود چلسی) آن ها بسیار کم مصدوم می شوند.
تماشاگران و مشوقان: تیم هایی مانند سپاهان ، تراکتور و ذوب آهن به علت اینکه پایتختی نیستند ، تماشاگرانشان استرس کمتری دارند. به عنوان مثال تهران سال پیش چهار تیم لیگ برتری داشت... این خود استرسی را به هوادار وارد می کند که با اولین باخت از تیم خود نا امید می شود.
